TECHNOLOGIE
Hoe een laterale flowtest werkt
Snelle immunochromatografische tests (ook bekend als laterale flow-assays) werden oorspronkelijk eind jaren tachtig ontwikkeld als een snelle, eenvoudige manier om zwangerschap te testen. Sindsdien heeft deze methode, waarvoor geen gespecialiseerd personeel of speciale laboratoriumapparatuur nodig is, brede acceptatie gekregen voor een verscheidenheid aan point-of-care- en veldtoepassingen in de menselijke, veterinaire en consumentendiagnostiek. De belangrijkste componenten van een laterale-flowassay en de gebruikte assayformaten worden hieronder beschreven.
De afbeelding hierboven toont het typische ontwerp van een laterale stroomtest. Het bestaat uit een monster- en conjugaatkussentje, een nitrocellulosemembraan en een vochtafvoerend kussentje. De afzonderlijke componenten van de teststrip overlappen elkaar en zijn bevestigd op een plastic achterkant.
Het monster wordt eerst op het monsterkussen aangebracht, waar het wordt aangepast om het compatibel te maken met de andere testcomponenten.
Er kunnen speciale volbloedafscheiders in het monsterkussentje worden opgenomen om ervoor te zorgen dat alleen serum de tweede testcomponent, het conjugaatkussen, bereikt waar een deeltjesconjugaat is geïmmobiliseerd. Deze laatste bestaat over het algemeen uit gouddeeltjes, maar ook latex wordt vaak gebruikt. De deeltjes zijn gekoppeld aan de eerste biologische component van de test (een antilichaam of antigeen), en terwijl het monster naar het geconjugeerde kussentje migreert, rehydrateert het het conjugaat, waardoor een reactie kan plaatsvinden tussen de analyt en de biologische component die is gekoppeld aan de gouddeeltjes. Dit complex migreert vervolgens naar de derde component van de test, de reactiematrix. De reactiematrix bestaat typisch uit een nitrocellulosemembraan waarop de andere specifieke biologische componenten van de test zijn aangebracht.
De testlijn bestaat meestal uit eiwitten (antigenen of antilichamen) die het primaire analyt-antilichaamcomplex opvangen en een kleursignaal genereren. Geconjugeerde deeltjes die niet aan de testlijn zijn gebonden, binden aan de controlelijn, waar in de meeste gevallen een soortspecifiek immunoglobuline, dat specifiek reageert met het aan het colloïdale goud geconjugeerde antilichaam, wordt geïmmobiliseerd.
Zo wordt bij de controlelijn een kleursignaal gegenereerd, ongeacht het resultaat bij de testlijn. Het vierde onderdeel van de laterale stroomtest is het wicking pad. Het adsorbeert de vloeistof van het nitrocellulosemembraan en fungeert als de motor van de hele test.
De monsterformaten die worden gebruikt in laterale flow-assays zijn ofwel direct (sandwich-immunoassay) of competitief (inhibitie-immunoassay) en maken kwalitatieve, semi-kwantitatieve en, in bepaalde gevallen kwantitatieve analyse van de analyt mogelijk.
Deze directe snelle testsystemen worden gebruikt voor het detecteren van grote analyten met meerdere antigene determinanten, zoals het Parvovirus dat kan worden gedetecteerd met onze Fassisi ParCo-testkit. In dit geval wordt een positief resultaat aangegeven door het verschijnen van een testlijn en een controlelijn.
De volgende film laat zien hoe een sandwich-immunoassay werkt. Aangezien een analyt in het monster aanwezig is, verschijnen zowel de test- als de controlelijn in de assay.
